بســـــــــــــــــم الله الرحمن الرحیم

ایام فاطمیه و شهادت دخت نبی اکرم، و همچنین شهادت نواد? رسول خدا حضرت فاطم? معصومه را به منتقم آل محمد علیهم السلام و هم? دوستان و محبین اهل بیت تسلیت عرض می کنم

آزار فاطمه آزار پروردگار

پروردگار در سور? توبه می فرماید:" و الذین یؤذون رسول الله لهم عذاب ألیم " آن کسانی که رسول خدا را آزار می دهند برای آنان عذابی درد ناک خواهد بود. و در سور? احزاب می فرماید:" ان الذین یؤذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الآخرة و أعدّ لهم عذاباً مهینا " آن کسانی که خدا و رسول او را آزار می دهند پروردگار در دنیا و آخرت آنان را لعنت فرموده و عذابی درد ناک برای آنان مهیا کرده است.

در این آیه آزار رسول خدا همردیف آزار پروردگار قرار گرفته است و رسول خدا صلی الله علیه و آله خود فرموده اند: آزار دهند? من بداند که پروردگار را آزار می دهد، در حدیثی حضرت صادق از پدران گرامی خود از امیر المؤمنین علیهم السلام نقل فرمودند که حضرت رسول صلی الله علیه و آله به حضرت زهرا فرمودند:" یا فاطمة! ان الله تبارک و تعالی لیغضب لغضبک، و یرضی لرضاک " ای فاطمه! همانا پروردگار از غضب تو غضبناک و از خوشنودی تو خوشنود می شود.

روزی شخصی به نام صندل [ظاهراً از مخالفین می باشد] بر حضرت صادق علیه السلام وارد شد و به حضرت عرض کرد:" یا ابا عبدالله! انّ هؤلاء الشباب یجیئونا عنک بأحادیث منکرة، فقال له جعفر علیه السلام: و ما ذاک یا صندل؟ قال: جاءنا عنک انّک حدثتهم أنّ الله لیغضب لغضب فاطمة و یرضی لرضاها! فقال جعفر علیه السلام: یا صندل! ألستم رویتم فیما تروون: انّ الله تبارک و تعالی یغضب لغضب عبده المؤمن و یرضا لرضاه؟! قال: بلی؛ قال: فما تنکرون أن تکون فاطمة علیها السلام مؤمنة یغضب الله لغضبها، و یرضی لرضاها؟! فقال له: الله أعلم حیث یجعل رسالته " این جوانان (شیعیان) از قول شما احادیث عجیبی نقل می کنند، حضرت فرمودند: چه می گویند؟ صندل گفت: آن ها می گویند شما فرموده اید: غضب پروردگار در غضب فاطمه و خوشنودی او در خوشنودی فاطمه است! حضرت فرمودند: مگر شما از جمله احادیثی که نقل می کنید نمی گوئید: پروردگار غضبناک می شود از غضب بند? مؤمن خود و با خوشنودی او خوشنود می شود؟! صندل عرض کرد: آری؛ حضرت صادق علیه السلام فرمودند: آیا انکار می کنید که فاطمه حتی یک زن مؤمنه ای باشد که پروردگار از غضب او غضبناک شود و از خوشنودی او خوشنود گردد؟! [صندل که به اشتباه خود پی برده بود و فهمید که مقام امامت را نشناخته] عرض کرد: پروردگار بهتر می داند که رسالت خود را در کجا قرار دهد.

فاطمه قلب رسول خدا

در کتاب تفسیر ثعلبی آمده است که حضرت رسول صلی الله علیه وآله روزی دست فاطمه سلام الله علیها را گرفته بودند و به مردم فرمودند:" من عرف هذه فقد عرفها، و من لم یعرفها فهی فاطمة بنت محمد، و هی بضعة منّی، و هی قلبی الذی بین جنبی، فمن آذاها فقد آذانی، و من آذانی فقد آذی الله " هر کس این را می شناسد که می شناسد، و هرآنکس که او را نمی شناسد بداند او فاطمه دختر محمد است، و همو پار? تن من است، و همو قلب من است که بین دوپهلوی من قرار گرفته، پس هرکس او را آزار دهد همانا مرا آزار داده، وهرکس مرا آزار دهد پروردگار را مورد آزار قرار داده است!!

مسلم در صحیح خود از قول رسول خدا صلی الله علیه و آله آورده است:" انّما فاطمة بضعة منّی، یؤذینی ما آذاها و یسرّنی ما اسرّها " فاطمه پار? تن من است آنچه او را مورد اذیت قرار دهد مرا اذیت داده و آنچه او را مورد شادمانی قرار دهد مرا خوشنود وشادمان ساخته است.

و مانند این احادیث در کتاب های بکری ها (پیروان ابوبکر که نام خود را سنی نهادند!!) و مخالفین خیلی زیاد یافت می شود، و در همان کتاب ها غضب حضرت فاطمه سلام الله علیها نسبت به ابوبکر، عمر و حزب شیطانی آن ها زیاد است از جمله بخاری در صحیح خود می گوید:" ... فوجدت فاطمة علی ابی بکر فی ذلک، فهجرته فلم تکلمه حتی توفیت " و فاطمه از ابوبکر بخاطر این [ظلم هائی که پس از شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله به او و دیگر اهل بیت علیهم السلام شده بود] خشمگین شد و از او برید و تا وقتی که از دنیا رفت دیگر با او سخن نگفت!!

همچنین در کتاب الامامة و السیاسة آمده است: [پس از ظلم هائی که ابوبکر و عمر به حضرت زهرا سلام الله علیها روا داشتند] عمر به ابوبکر گفت: ما فاطمه را آزار دادیم بیا نزد او برویم و رضایت خاطرش را بخواهیم!! آن دو اجازه خواستند اما فاطمه به آنان اجازه نداد، نزد علی رفتند و علی آنان را نزد فاطمه برد [آقای ابن قتیبه در این جا بیان نمیکند که چه گفتند و چه شد که مولا آن دو را نزد حضرت فاطمه سلام الله علیها برد با آنکه بانو قبل از این اجازه نداده بود!!] هنگامی که آن دو نزد فاطمه نشستند بانو روی خود را به دیوار برگرداند [و به آن دوپشت کرد]، ابوبکر و عمر به او سلام کردند اما فاطمه جواب سلام آن دو را نداد!!

روز غدیر حجت بر همگان تمام شد

سؤالی که از بکری ها و آورند? این احادیث در کتاب هایشان داریم این است: مگر پروردگار جواب سلام مسلمان را واجب ندانسته تا جائی که اگر کسی به نماز گزار سلام کند باید جواب او را بدهد، در غیر این صورت اگرچه نماز باطل نمی شود اما مرتکب گناه شده است، مگر نه آنکه هنگامی که کعب بن مالک و دوستانش نافرمانی رسول خدا کرده و از رفتن به جنگ تبوک خود داری کردند و پیامبر به اصحاب خود فرمودند: با آنان تکلم نکنید، کعب نزد رسول خدا آمده و سلام میکرد و به لبان مبارک رسول خدا نظر می دوخت تا ببیند آیا جواب سلام او را می دهند یا نه، و هنگامی که دید جواب سلام او را نمی گویند متوجه شد که با این نافرمانی از دایر? ایمان خارج شده است!! تا اینکه خدای تبارک و تعالی توبه اش را پذیرفت و رسول خدا او را گرامی داشت.

و این فاطم? زهرا سلام الله علیهاست که بزرگان بکری ها نیز در کتاب های خود اذعان به مقام شامخ او دارند و احادیث زیادی در جلالت شأن این بانو ذکر کرده اند، آیا عقل سلیم قبول می کند که این بانوی بزرگ، دختر رسول خدا، همسر امیر المؤمنین، مادر حسنین و مادر ائمه علیهم السلام کسی را بی سبب تحقیر کند و به او پشت کرده و حتی جواب سلام او را ندهد؟؟!!

و اگر مادر عالم، دخت نبی اکرم بانوی بانوان حضرت فاطمه سلام الله علیها بر کسی غضب کرد و با احادیثی که بیان شد خدای عز وجل با غضب او غضبناک شده، و به یقین تمام معصومین از انبیا و اوصیا و ملائکه علیهم السلام با غضب او غضباک هستند، آیا رواست که آن مغضوب علیه را دوست داشته و رحمت بر او فرستیم، و یا حتی بی تفاوت نسبت به او باشیم؟ در اینصورت ما نیز مانند او به مادر عالم جفا کرده ایم، بلکه باید همراه و همزبان و به پیروی از معصومین علیهم السلام بر دشمنان بانوی بانوان لعنت فرستیم و از آنان بیزاری جوئیم و لعنت بر دشمنان خدا و اهل بیت علیهم السلام را گناه نپنداریم، چرا که حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمودند: اگر کسی گناه بشمارد لعنت کردن کسی را که خدای تعالی او را لعنت فرموده، لعنت باریتعالی بر او خواهد بود " من تأثم أن یلعن من لعنه الله فعلیه لعنة الله "

علی بن اسباط نقل می کند: شخصی برمکی نزد حضرت رضا علیه السلام آمد " فقال له: ما تقول فی ابی بکر و عمر؟ فقال علیه السلام: سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر. فألح السّائل علیه فی کشف الجواب، فقال علیه السلام: کانت لنا امّ صالحة و هی علیهما ساخطة، و لم یأتنا بعد موتها خبر أنّها رضیت عنهما " به حضرت عرض کرد: در مورد ابوبکر و عمر چه می گوئید؟ حضرت خدای عز وجل را تسبیح نمودند و جوابی به او نفرمودند، آن مرد در سؤال خود اصرار ورزید، حضرت فرمودند: ما را مادری درستکار بود و او بر این دو نفر غضبناک بود، و بعد از فوت او خبری از رضایت این مادر بر آن دو به ما نرسیده!!

روز غدیر خم حضرت رسول صلی الله علیه و آله حجت را بر همگان تمام کردند، و عذری برای هیچ کس باقی نماند؛ خطبه ای جامع خواندند و شخص علی بن ابی طالب را به تمام مردمی که در آن مکان جمع شده بودند که مخالفین و معاندین نزدیکترین مکان به رسول خدا و امیر المؤمنین را برای خود گرفته بودند!! نشان دادند و فرمودند این علی جانشین و خلیفه بعد از من بر شماست، حضرت رسول صلی الله علیه و آله مقام امیر المؤمنین و دیگر اهل بیت را به مردم گوشزد کردند، دشمنی با آنان را دشمنی با رسول خدا و دشمنی با خدا دانستند، و معاندین با چشم سر دیدند و با گوش سر شنیدند ولی چون چشم و گوش دل را بسته بودند این دیدن ها و شنیدن ها تنها وبالی برای آنان شد و هیچ سودی برای آنان نداشت!!

هنگامی که فاطم? زهرا سلام الله علیها از ارث پدر محروم شدند، و زمین فدک را از حضرتش غصب کردند، حضرت با انصار به گفتگو پرداخت؛ آنان گفتند:" یا بنت محمد! لو سمعنا هذا الکلام قبل بیعتنا لأبی بکر ما عدلنا بعلی أحداً. فقالت: و هل ترک أبی یوم غدیر خمّ لأحد عذراً؟! " ای دخت نبی! اگر کلام تورا قبل از بیعت با ابوبکر شنیده بودیم هرگز کسی را بر علی در بیعت خود مقدم نمی شمردیم. حضرت فاطمه سلام الله علیها به آنان فرمود: آیا بعد از روز غدیر پدرم برای کسی عذری باقی گذاشت؟!

وصیت حضرت فاطمه

در کتاب بحار الانوار مرحوم علام? مجلسی به نقل از امالی شیخ مفید حدیثی به این مضمون از حضرت ابا عبدالله علیه السلام نقل می فرماید: هنگامی که فاطمه سلام الله علیها [بر اثر ظلمی که به او شده بود] بیمار شد به امیر المؤمنین علیه السلام سفارش کرد تا کسی از بیماری او آگاه نشود!! و امیر المؤمنین علیه السلام از او پرستاری می کرد و اسماء رضوان الله تعالی علیها در این امر علی را یاری می نمود.

هنگامی که وفات او نزدیک شد امیر المؤمنین علیه السلام را وصیت نمود تا خود امور [غسل، کفن و دفن] او را عهده دار شود، و شبانه او را به خاک بسپارد، و امیر المؤمنین علیه السلام نیز به وصیت فاطمه علیها السلام عمل نمود و شبانه او را به خاک سپرد.

پس از خاک سپاری آن مظلومه، سینه اش از غم فراق فاطمه تنگ شده و اشک هایش بر گونه اش جاری شد، روی خود را به سمت مرقد رسول خدا نموده و اینچنین با رسول خدا تکلم نمود: سلام بر تو ای رسول خدا، سلام بر تو و بر دخترت و حبیبه ات و نور چشمانت و کسی که اکنون به زیارت تو آمده است، و در کنار تو جای گرفته، کسی که پروردگار خیلی زود برای او لقاء و دیدار تو را اختیار نمود، ای رسول خدا! صبر من در فراق دخترت کم شد، و در غم مصیبت او شکیبائی نتوانم نمود، همانا پس از آنکه روح شما بر روی سینه ام بیرون شد و چشمان شما را بستم شما را در آرامگاهت قرار دادم، و امورت را خود به دست گرفتم.

آری به آنچه در قرآن آمده استمداد جسته: انا لله و انا الیه راجعون، امانت را به شما بازگرداندم، همانا بعد از این پیوسته در حزن و اندوه خواهم بود تا آنکه پروردگار مرا نزد تو ببرد، چه زود فراق و جدائی بین ما را پروردگار برایمان اختیار فرمود، و شکوه به سوی پروردگار میبرم، بزودی دخترت آنچه را که بر ما از امتت گذشته برایت خواهد گفت، و برایت خواهد گفت که چه رنج ها و ظلم هائی که راهی برای نجات از آن نبود از آنان دیده است، و چگونه امت همدیگر را در ظلم به اهل بیت یاری می کردند!!

درود بر تو ای رسول خدا، میروم اما نه رفتنی که از خستگی و ملالت باشد، و اگر بمانم نه بخاطر بد گمانی به وعد? خدا برای صبر کنندگان است، چرا که صبر برای انسان زیبا تر است، و اگر غلب? زورگویان بر ما نبود در کنار مرقد تو مسکن میگزیدم، و در کنار مرقدت معتکف می شدم، و همانند مادران جوان از دست داده بخاطر این مصیبت بزرگ به فریاد و گریه و آه و ناله مشغول بودم، در محضر باریتعالی دخترت مخفیانه به خاک سپرده می شود!! و به زور حق او را غصب می کنند!! و آشکارا از ارث محرومش می نمایند!! ای رسول خدا! از عهد و پیمانی که با تو بسته اند و از خاک سپاری تو مدتی نگذشته بود، به سوی خدا شکوه می برم، و درود و رحمت پروردگار بر شما و بر دخترت باد.

بطائنی می گوید: از حضرت صادق علیه السلام پرسیدم: به چه سبب فاطمه سلام الله علیها شبانه به خاک سپرده شد؟! حضرت فرمودند:" لأنها أوصت أن لا یصلی علیها الرّجلان الأعرابیّان!! " زیرا فاطمه سلام الله علیها وصیت نموده بود که آن دو مرد اعرابی (ابوبکر و عمر) بر او نماز نخوانند. [مرحوم علام? مجلسی پس از نقل این حدیت می فرماید: اعرابی به معنای کافر است، زیرا خدای تعالی در قرآن فرموده: " الأعراب أشد کفراً و نفاقا " بادیه نشینان عرب کفر و نفاقشان بیشتر است].